Otokontrol; okula hazırlık, öğrenme, akademik başarı, sosyalleşme, bilinç gelişimi ve engellerin üstesinden gelme yeteneği, fiziksel ve zihinsel sağlık ile ilgili yaşamda olumlu sonuçlar geliştirmek için bireyin dikkatini, zihinsel durumunu, davranışını ve duygularını kontrol etme noktasında önemlidir.
Otokontrol; okula hazırlık, öğrenme, akademik başarı, sosyalleşme, bilinç gelişimi ve engellerin üstesinden gelme yeteneği, fiziksel ve zihinsel sağlık ile ilgili yaşamda olumlu sonuçlar geliştirmek için bireyin dikkatini, zihinsel durumunu, davranışını ve duygularını kontrol etme noktasında önemlidir.. Otokontrol konusundaki eksiklik, neredeyse tüm psikopatolojik özellikleri belirli bir ölçüde etkilemektedir; bunlar, yetersiz dikkat kontrolü, işler bellek (dikkatsizlik), karar verme ve duyguları ifade etme (dürtüsellik) olarak belirtilebilir. (Nigg, 2016)
Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozuklugu (DEHB), yetersiz dürtü ve dikkat kontrolünün en belirgin semptom komplekslerinden biridir (Nigg, 2016). DEHB; dikkatsizlik, hiperaktivite ve dürtüsellik belirtileri ile tanimlanabilir. DEHB'nin nedenleri açik degildir ve genetik, çevresel toksinlere maruz kalma ve psikososyal etkilere bagli olabilir (Hall ve ark., 2016).
Geleneksel olarak, DEHB, nitelikli klinisyenler tarafindan, ebeveynlerin, ögretmenlerin, hastaların kendileri hakkındaki hastalık öyküleri ve davranışlarına ilişkin bilgi toplanarak yapılan gözlemler ve değerlendirmeler yoluyla değerlendirilmekte ve teshis edilmektedir. Ancak bu tür tanılar sapma gösterebilir. (Ogundele, Ayyash ve Banerjee, 2011) Sürekli performans testi (CPT), dikkat ve dürtü kontrolünü objektif, güvenilir ve tutarlı bir şekilde değerlendirmek için geliştirilmiştir. (Rosvold, Mirsky, Sarason, Bransome, Ve Beck, 1956)
CPT, DEHB'nin doğru değerlendirilmesini geliştirmek için klinisyenlerin görüşme ve gözlemleri ile birlikte kullanılabilir. CPT çoklu formatlara sahiptir, ancak hepsi bir uyarıcının (görsel veya işitsel) söz konusu hedefi söz konusu olmayan hedeften ayırmak için hastaya sunulma noktasında aynı özelliklerini paylaşırlar. (Hall ve arkadaşları, 2016) Dikkat Değişkenleri Testi (TOVA®), kullanımı basit, çocuklar tarafindan kolayca anlaşılabilen bir CPT formatıdır ve sadece yukarı ve aşağı ayırt etme yeteneği gerektiren, dil kullanımına gerek olmayan bir testtir. Bu nedenle, öğrenme engellerini ve sol ve saği ayırt etme konusundaki sorunları etkilemez (Greenberg ve Waldmant, 1993; Hall ve digerleri, 2016).
CPT; tarafsız, güvenilir bilgi sağlayabilir ve bunun yanında, dikkatsizlik ve dürtüsellik problemlerinin değerlendirilmesine katkıda bulunabilir. (Wu ve diğerleri, 2007) SPT, DEHB, normal ve psikiyatrik bozukluklar arasında ayrım yapılabilir (Avukat, Martino, Hill ve Gouvier, 2007). Bir çalışmada CPT, DEHB'yi % 80 doğruluk payı ile tanımlayabilmiştir. Test, dikkat eksikliği bozukluğu eğilimi belirtileri olan çocukların değerlendirilmesine anlamlı bir katkı sağlayabilir. (Forbes, 1998) CPT, DEHB hastalarının tedavi sırasındaki ilerlemelerinin izlenmesinde ve takibinde önemli bir araçtır. (Hall ve diğerleri, 2016) CPT'nin bir diğer avantajı, bilgisayarli olduğu için, detaylı bilgi sağlamak için EEG ile birleştirilebilmesidir. (Arns, de Ridder, Strehl, Breteler, & Coenen, 2009) Üstelik, CPT, tesşhis yeteneğini geliştirmek için gerçekçi simülasyonlar sağlayacak sanal gerçeklik ile de birleştirilebilir. (Rodríguez, Areces, García, Cueli ve González-Castro, 2018)
References:
Advokat, C., Martino, L., Hill, B. D., & Gouvier, W. (2007). Continuous Performance Test (CPT) of College Students With ADHD, Psychiatric Disorders, Cognitive Deficits, or No Diagnosis. Journal of Attention Disorders, 10(3), 253–256. https://doi.org/10.1177/1087054706292106
Arns, M., de Ridder, S., Strehl, U., Breteler, M., & Coenen, A. (2009). Efficacy of neurofeedback treatment in adhd: the effects on inattention, impulsivity and hyperactivity: a meta-analysis. Clinical EEG and Neuroscience, 40(3), 180–189. https://doi.org/10.1177/155005940904000311
Forbes, G. B. (1998). Clinical utility of the test of variables of attention (Tova) in the diagnosis of attention-deficit/hyperactivity disorder. Journal of Clinical Psychology, 54(4), 461–476. https://doi.org/10.1002/(SICI)1097-4679(199806)54:4<461::AID-JCLP8>3.0.CO;2-Q
Greenberg, L. M., & Waldmant, I. D. (1993). Developmental normative data on the test of variables of attention(T. O. V. A. TM). Journal of Child Psychology and Psychiatry, 34(6), 1019–1030. https://doi.org/10.1111/j.1469-7610.1993.tb01105.x
Hall, C. L., Valentine, A. Z., Groom, M. J., Walker, G. M., Sayal, K., Daley, D., & Hollis, C. (2016). The clinical utility of the continuous performance test and objective measures of activity for diagnosing and monitoring ADHD in children: a systematic review. European Child & Adolescent Psychiatry, 25(7), 677–699. https://doi.org/10.1007/s00787-015-0798-x
Nigg, J. T. (2016). Attention and Impulsivity. Developmental Psychopathology. https://doi.org/10.1002/9781119125556.devpsy314
Ogundele, M. O., Ayyash, H. F., & Banerjee, S. (2011). Role of computerised continuous performance task tests in ADHD. Progress in Neurology and Psychiatry, 15(3), 8–13. https://doi.org/10.1002/pnp.198
Rodríguez, C., Areces, D., García, T., Cueli, M., & González-Castro, P. (2018). Comparison between two continuous performance tests for identifying ADHD: Traditional vs. virtual reality. International Journal of Clinical and Health Psychology, 18(3), 254–263. https://doi.org/10.1016/j.ijchp.2018.06.003
Rosvold, H. E., Mirsky, A. F., Sarason, I., Bransome, E. D., Jr., & Beck, L. H. (1956). A continuous performance test of brain damage. Journal of Consulting Psychology, 20(5), 343–350. https://doi.org/10.1037/h0043220
Wu, Y.-Y., Huang, Y.-S., Chen, Y.-Y., Chen, C.-K., Chang, T.-C., & Chao, C.-C. (2007). Psychometric study of the test of variables of attention: Preliminary findings on Taiwanese children with attention-deficit/hyperactivity disorder. Psychiatry and Clinical Neurosciences, 61(3), 211–218. https://doi.org/10.1111/j.1440-1819.2007.01658.x
Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozuklugu (DEHB), yetersiz dürtü ve dikkat kontrolünün en belirgin semptom komplekslerinden biridir (Nigg, 2016). DEHB; dikkatsizlik, hiperaktivite ve dürtüsellik belirtileri ile tanimlanabilir. DEHB'nin nedenleri açik degildir ve genetik, çevresel toksinlere maruz kalma ve psikososyal etkilere bagli olabilir (Hall ve ark., 2016).
Geleneksel olarak, DEHB, nitelikli klinisyenler tarafindan, ebeveynlerin, ögretmenlerin, hastaların kendileri hakkındaki hastalık öyküleri ve davranışlarına ilişkin bilgi toplanarak yapılan gözlemler ve değerlendirmeler yoluyla değerlendirilmekte ve teshis edilmektedir. Ancak bu tür tanılar sapma gösterebilir. (Ogundele, Ayyash ve Banerjee, 2011) Sürekli performans testi (CPT), dikkat ve dürtü kontrolünü objektif, güvenilir ve tutarlı bir şekilde değerlendirmek için geliştirilmiştir. (Rosvold, Mirsky, Sarason, Bransome, Ve Beck, 1956)
CPT, DEHB'nin doğru değerlendirilmesini geliştirmek için klinisyenlerin görüşme ve gözlemleri ile birlikte kullanılabilir. CPT çoklu formatlara sahiptir, ancak hepsi bir uyarıcının (görsel veya işitsel) söz konusu hedefi söz konusu olmayan hedeften ayırmak için hastaya sunulma noktasında aynı özelliklerini paylaşırlar. (Hall ve arkadaşları, 2016) Dikkat Değişkenleri Testi (TOVA®), kullanımı basit, çocuklar tarafindan kolayca anlaşılabilen bir CPT formatıdır ve sadece yukarı ve aşağı ayırt etme yeteneği gerektiren, dil kullanımına gerek olmayan bir testtir. Bu nedenle, öğrenme engellerini ve sol ve saği ayırt etme konusundaki sorunları etkilemez (Greenberg ve Waldmant, 1993; Hall ve digerleri, 2016).
CPT; tarafsız, güvenilir bilgi sağlayabilir ve bunun yanında, dikkatsizlik ve dürtüsellik problemlerinin değerlendirilmesine katkıda bulunabilir. (Wu ve diğerleri, 2007) SPT, DEHB, normal ve psikiyatrik bozukluklar arasında ayrım yapılabilir (Avukat, Martino, Hill ve Gouvier, 2007). Bir çalışmada CPT, DEHB'yi % 80 doğruluk payı ile tanımlayabilmiştir. Test, dikkat eksikliği bozukluğu eğilimi belirtileri olan çocukların değerlendirilmesine anlamlı bir katkı sağlayabilir. (Forbes, 1998) CPT, DEHB hastalarının tedavi sırasındaki ilerlemelerinin izlenmesinde ve takibinde önemli bir araçtır. (Hall ve diğerleri, 2016) CPT'nin bir diğer avantajı, bilgisayarli olduğu için, detaylı bilgi sağlamak için EEG ile birleştirilebilmesidir. (Arns, de Ridder, Strehl, Breteler, & Coenen, 2009) Üstelik, CPT, tesşhis yeteneğini geliştirmek için gerçekçi simülasyonlar sağlayacak sanal gerçeklik ile de birleştirilebilir. (Rodríguez, Areces, García, Cueli ve González-Castro, 2018)
References:
Advokat, C., Martino, L., Hill, B. D., & Gouvier, W. (2007). Continuous Performance Test (CPT) of College Students With ADHD, Psychiatric Disorders, Cognitive Deficits, or No Diagnosis. Journal of Attention Disorders, 10(3), 253–256. https://doi.org/10.1177/1087054706292106
Arns, M., de Ridder, S., Strehl, U., Breteler, M., & Coenen, A. (2009). Efficacy of neurofeedback treatment in adhd: the effects on inattention, impulsivity and hyperactivity: a meta-analysis. Clinical EEG and Neuroscience, 40(3), 180–189. https://doi.org/10.1177/155005940904000311
Forbes, G. B. (1998). Clinical utility of the test of variables of attention (Tova) in the diagnosis of attention-deficit/hyperactivity disorder. Journal of Clinical Psychology, 54(4), 461–476. https://doi.org/10.1002/(SICI)1097-4679(199806)54:4<461::AID-JCLP8>3.0.CO;2-Q
Greenberg, L. M., & Waldmant, I. D. (1993). Developmental normative data on the test of variables of attention(T. O. V. A. TM). Journal of Child Psychology and Psychiatry, 34(6), 1019–1030. https://doi.org/10.1111/j.1469-7610.1993.tb01105.x
Hall, C. L., Valentine, A. Z., Groom, M. J., Walker, G. M., Sayal, K., Daley, D., & Hollis, C. (2016). The clinical utility of the continuous performance test and objective measures of activity for diagnosing and monitoring ADHD in children: a systematic review. European Child & Adolescent Psychiatry, 25(7), 677–699. https://doi.org/10.1007/s00787-015-0798-x
Nigg, J. T. (2016). Attention and Impulsivity. Developmental Psychopathology. https://doi.org/10.1002/9781119125556.devpsy314
Ogundele, M. O., Ayyash, H. F., & Banerjee, S. (2011). Role of computerised continuous performance task tests in ADHD. Progress in Neurology and Psychiatry, 15(3), 8–13. https://doi.org/10.1002/pnp.198
Rodríguez, C., Areces, D., García, T., Cueli, M., & González-Castro, P. (2018). Comparison between two continuous performance tests for identifying ADHD: Traditional vs. virtual reality. International Journal of Clinical and Health Psychology, 18(3), 254–263. https://doi.org/10.1016/j.ijchp.2018.06.003
Rosvold, H. E., Mirsky, A. F., Sarason, I., Bransome, E. D., Jr., & Beck, L. H. (1956). A continuous performance test of brain damage. Journal of Consulting Psychology, 20(5), 343–350. https://doi.org/10.1037/h0043220
Wu, Y.-Y., Huang, Y.-S., Chen, Y.-Y., Chen, C.-K., Chang, T.-C., & Chao, C.-C. (2007). Psychometric study of the test of variables of attention: Preliminary findings on Taiwanese children with attention-deficit/hyperactivity disorder. Psychiatry and Clinical Neurosciences, 61(3), 211–218. https://doi.org/10.1111/j.1440-1819.2007.01658.x
Write first comment